سله بن و دریاچه سد 1397
سله بن و دریاچه سد 1397
روستاي سله بن در 20 كيلومتري شهر فيروزكوه، 15 كيلومتري شهر ارجمند و در سر راه جاده فيروزكوه- ارجمند واقع شده است.
با آرزوی سالی پر برکت برای همه دوستان عزیز
این عکس یک پانوراما از اول پاییز ۸۹ است
میتونید فایل بزرگترش رو از اینجا دانلود کنید.
1 -از مهندسان سد شنیده شده که زمان پایان کار سد ۵سال عقب افتاده و زمان پایان کار تاج سد سال 9۳ اعلام شده
2-در پایان اختلافات مردمی نهایتاً منطقه چزکین برای مکان جدید روستا انتخاب شده
3-اما از طرف دولت زمین های خاصی در اختیار مردم قرار نگرفته ودر حد یک حرف است.
4-زمینهای بر رودخانه توسط مهندسان و دست اندرکاران سد در حال خرید با قیمت بسیار کم هستند.(حالا اینا زمینها رو برای خودشون میخاهند یا نه خدا عالمه).
5-با آبگیری اولیه سد تپه تاریخی سله بن تا 50% به زیر آب رفته ولی سازمانهای منابع طبیعی و میراث فرهنگی هیچ عکس العملی نشان نداده اند.
6-طی بررسیهای انجام شده توسط یکی از دوستان که مهندس عمران آب است و بازدید از دیواره های در حال احداث سد با آبگیری100% سد آب تا محوطه ای به نام گسبندون میرسد و این بدان معنی است که تمام روستا به زیر آب میرود. متاسفانه
باستانشناس ادارهي ميراث فرهنگي و گردشگري دماوند گفت: تپهي باستاني «سله بن» و روستاي سله بن در شهرستان فيروزكوه در صورت آبگيري سد نمرود تقريبا تا شعاع 800 متري به زير آب ميروند.
ابراهيم اكبري در اينباره توضيح داد: وزارت نيرو درحال ساخت سد نمرود در اين منطقه است و طرحهاي مطالعاتي آن از قبل از سال 1380 آغاز شدهاند كه با پيگيريهاي مكرر از طريق كانالهاي مختلف براي مشخص شدن نتيجهي آبگيري سد در سال 1389، سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري به توافقهايي با وزارت نيرو رسيد، تا دست كم ارتفاع سد كاهش يابد.
به گفتهي او اگر اين كار صورت نگيرد، تپهي تاريخي سله بن به زير آب ميرود. با توجه به نقشههاي درياچهي سد، تپه كاملا به زير آب خواهد رفت؛ چون تپه در 300 متري شمال شرق روستاي سله بن قرار دارد و بحث جابهجايي روستا نيز مطرح شده است.
اكبري اضافه كرد: در اينباره، هيچ اطلاعي توسط وزارت نيرو داده نشده است و اطلاعات از منابع غيررسمي بهدست آمدهاند. البته اكنون دفتر حقوقي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري درحال پيگيري اين مساله است.
تپهي تاريخي سله بن كه در 19 اسفندماه 1380 در فهرست آثار ملي ثبت شد، شناسنامهي تاريخي منطقه بهشمار ميرود. اين تپه به هزارهي اول پيش از ميلاد مسيح (ع) متعلق و در نوع خود منحصربه فرد است.
از اين تپهي تاريخي تاكنون سفال، خرده سفال و خرده استخوانهاي انسان بهدست آمدهاند كه با توجه به حجم زياد استخوانهاي بهدست آمده، احتمال وجود قبرستاني در اين تپهي تاريخي مطرح است.
سد نمرود روي رودخانهي حبلهرود دماوند با هدف استفاده از آب در روستاهاي اطراف ساخته ميشگ
ود.
منبع:
(isna)
وجه
تسميه فيروزكوه و تاريخ دقيق آن به روشني معلوم نيست . بسياري از روايات و
نقل قولهايي كه در اينخصوص و حوادث مرتبط با دماوند و فيروزكوه نظير
فريدون و ضحاك شــده است ، آميخته به افسانه و اساطير گونه مي باشد .
نوشته هايي مانند ابن فقيـه همداني ( حدود 290 هجري قمري ) در كتاب « البلدان » ، مسعودي ( حدود سالهاي 334 تا 345 هجري قمري ) در كتاب « مروج الذهب » و فردوسي ( حدود 400 هجري قمري ) در شاهنامه .
شايد بتوان نوشتة محمدبن جرير طبري ( 226تا 310 هـ ق ) را در كتاب « تاريخ المرسل و الملوك » در وجه تسميه فيروزكوه قديمي ترين سند معتبر دانست . وي مي
نويسد « فيروزكوه پسر يزدگرد ، پسر بهرام بود و پادشاهي وي پس از آن بود
كه برادر و سه تن از خاندان خويش را كشت » . گويند در ملك وي هفت سال
پياپي قحط شد و جوي و كاريز و چشمه فرو شد و درخت و بيشه بخشكيد و به دشت
و كوه ، كشت و جنگل تباه شد و در آن دوران سختي و گرسنگي ، رعيت را چنان
راه برد كه هيچ كس از گرسنگي نمرد ، مگر يكي ... و او به خداوند بناليد كه
رحمت خويش از او و رعيت او دريغ ندارد و باران ببـارد و خداي را اجابت كرد
و ولايت مانند پيش پر آب شد و درختان جان گرفتند . فيروز بگفت تا به ري
شهري بسازند و آن را فيــــروز نام كرد و ما بين گرگان و دربند صول نيز
شهري بساختند و آن را « روشن فيــروز » نام كرد و در آذربايجان نيز شهري
بساختند و آن را « شهرام فيروز» نام كرد و چون قلمرو وي احياء شد و پادشاهي او استوار شد و دشمنان را بكشت و مغلوب كرد . از بنيان اين سه شهر فراغت يافت با سپاه خويش سوي خراسان رفت و ... »
به احتمال قريب به يقين شهري كه طبري ، احداث آن را به فيروز ساساني در ري نسبت مي دهد شهري جزء فيروزكوه نبوده است .
سله بن ۰۱
solehbon 02
روستای سله بن ۰۳
سله بن
روستای زیبای سله بن
سله بن به یاد ماندنی
سله بن زیبا
سله بن
در مسير جاده روستاي »تارس« و در نزديكي محلي كه امروزه در آن تاسيسات مرغداري احداث شده تپه باستاني وجود دارد كه شبيه قبرستانهاي دوره اسلامي است و به آهنگر شهرت دارد.
بنا به گفته اهالي سالمند روستا، حدود 60 يا 70 سال پيش سه برادر بودند كه روي اين تپه و در دامنه آن كارگاه سفالگري و آهنگري داشتند و به همين دليل به آن تپه آهنگر ميگويند. در لايههاي زيرين اين تپه بقاياي معماري، اشياي سفالين و استخوان وجود دارد.
نميتوان بخشي از ايران را نام برد بدون آنكه به آثار تاريخي و باستاني آن اشاره نكرد. وجود تپههاي باستاني و خطر غارتگران فرهنگي اين ضرورت را ايجاد ميكند تا با برنامهريزي صحيح يكايك اين تپهها مورد كاوش قرار گيرند و پيشينه اين سرزمين مشخص شود و اين تپهها براي استفاده اهالي روستاها بلامانع باشد. وجود فارغ التحصيلان رشتههاي باستانشناسي در اين باب ميتواند راهگشا باشد .
تپه باستاني سلهبن در حدود 300 متري شمال شرقي روستا و در نقطهيي كه به لزورمحله مشهور است در ميان چمن وسيعي كه به صورت طبيعي روييده، قرار دارد. عمده سفالهايي كه روي اين تپه ديده ميشود به رنگهاي قرمز، نخودي و بعضا خاكستري است. وفور خرده استخوان انسان روي سطح و دامنههاي تپه به حدي است كه وجود قبرستاني از هزاره اول در اين تپه به يقين است. به ويژه آن كه برخي از استخوانها بر اثر مجاورت با فلز به رنگ سبز ديده ميشوند. اين تپه در تاريخ 19 اسفند 80 با شماره 4914 در فهرست آثار ملي به ثبت رسيد.